เนื่องด้วยตั้งแต่ปี 2564 ประเทศไทยของเราเข้าสู่ “สังคมสูงอายุโดยสมบูรณ์” ตามหลักเกณฑ์ที่ว่า คือ มีคนอายุ 60 ปีขึ้นไป มากกว่า 20% ของประชากรทั้งประเทศ  ขณะเดียวกันอัตราการเกิดโรคเรื้อรังที่ไม่ติดต่อ (กลุ่มโรค NCDs เช่น ความดันโลหิตสูง เบาหวาน ไขมันในเลือดสูง โรคหัวใจ และหลอดเลือด) โรคมะเร็งไม่ได้ลดลงเลย  และจำนวนผู้ป่วยนอนติดเตียงเพิ่มมากขึ้น ผู้ป่วยทุพพลภาพมากขึ้น  ภาวะดังกล่าวนี้เริ่มเป็นภาระที่เพิ่มมากขึ้นทั้งในเรื่องของค่าใช้จ่ายและความมั่นคงของครอบครัว และนำไปสู่ปัญหาทางสาธารณสุขของประเทศด้วย

ปัจจุบันสังคมไทยหันมาสนใจการสร้างเสริมสุขภาพ  การดูแลสุขภาพด้วยตนเองกันมากขึ้น  ประกอบกับการศึกษาทางด้านภูมิคุ้มกัน และวิทยาศาสตร์ด้านเทโลเมียร์(หมวกโครโมโซม)ในขณะนี้เจริญก้าวหน้าไปมากสามารถบ่งชี้ได้ชัดเจนว่าสาเหตุใหญ่ที่สำคัญของการเกิดการชราภาพหรือแก่และโรคเรื้อรังดังกล่าวมาจากการหดสั้นลงของเทโลเมียร์ตามอายุที่เพิ่มมากขึ้นและพฤติกรรมที่ส่งผลเสียต่อสุขภาพ และมีการลดลงของจำนวนเซลล์ T พิฆาตซึ่งเป็นเหตุให้ติดเชื้อต่างๆได้ง่ายขึ้นและจัดการกับเซลล์มะเร็งได้น้อยลง